रावण हे हिंदू धर्माचे पौराणिक पात्र आहे. महाकाव्य रामायणात त्यांचे विविध कार्ये आणि गुणांसह वर्णन केले आहे. रावण हा लंका नावाच्या राज्याचा राजा होता आणि त्याने स्वतः रावणसुर या नावाने प्रसिद्धी मिळवली आहे.
रावणाचा जन्म ब्राह्मण आणि राक्षस यांच्या मिलनातून झाला. ब्रह्माजीच्या वरदानानंतर तो अजिंक्य (अजेता) झाला, याचा अर्थ त्याला कोणत्याही योद्ध्याने मारले नाही.
रावणाची मुख्य आख्यायिका भगवान रामाशी संबंधित आहे, ज्यामध्ये रावणाने रामाची पत्नी सीतेचे अपहरण केले. यानंतर रामाने रावणाचा वध केला, त्याचा भाऊ लक्ष्मण आणि हनुमान आणि सीतेची सुटका झाली.
रावणाचे चरित्र संमिश्र आहे. तो एक हुशार आणि बुद्धिमान राजा होता ज्याला लंकेच्या सामर्थ्याचा अभिमान होता. तथापि, त्याच्या गर्विष्ठपणाने आणि आंतरिक दुष्टपणाने त्याला भगवान रामाचा विरोध केला.
iya रावणाला दशानन (दहा मुखी) असेही म्हणतात, कारण त्याचे दहा अद्भूत चेहरे होते.
रावणाला भारतीय इतिहासात आणि महाकाव्यांमध्ये उद्धटपणा, लबाडी, अधर्म आणि पाप यांचे प्रतीक म्हणून सादर केले आहे. त्याच्या दंतकथेतील राम आणि रावण यांच्यातील लढाई आणि रामायण हे धर्म आणि अधर्म यांच्यातील संघर्ष म्हणून प्रतिष्ठित आहे.
Comments
Post a Comment